STABILITY CORE
Core to centrum naszego ciała. Prawidłową postawę utrzymujemy dzięki mięśniom głębokim tułowia, a także dzięki mięśniom płycej położonym, które odpowiadają za wyprostowaną pozycję (mięśnie posturalne). Są one gorsetem naszego tułowia.
Silny core utrzymuje nasz kręgosłup w stabilności zarówno w pracy statycznej mięśni jak i w ruchu. Ponieważ z reguły mało wiemy na temat mięśni głębokich często nie wiemy jak je ćwiczyć albo w ogóle zapominamy o nich podczas treningu. Budujemy jedynie mięśnie, których efekty możemy zobaczyć gołym okiem.
Problematyka bólu kręgosłupa często ma swoje podłoże na tle niewydolności lub „rozleniwienia” mięśni głębokich. Zbytnie rozciągnięcie mięśni np. mięśni brzucha, a także osłabienie mięśni dna miednicy może prowadzić między innymi do pojawienia się przepukliny brzucha (nadmierne rozciągnięcie kresy białej) lub do nietrzymania moczu.
Dzięki ćwiczeniom mięśni głębokich możemy wpływać na poprawę stabilizacji kręgosłupa jak i całego tułowia. Jest to bardzo przydatna właściwość niezależnie czy mamy siedzący tryb życia czy zależy nam na lepszych wynikach w sporcie.
Najlepszy trening dadzą nam ćwiczenia ekscentryczne oraz izometryczne, czyli w skrócie są to ćwiczenia, w których pracujemy nad kontrolą nerwowo-mięśniową w różnych fazach skurczu mięśni. Część z nas ćwiczenia stability core kojarzy w formie tzw planka lub inaczej pozycji deski. To numer jeden na liście ćwiczeń wzmacniających mięśnie głębokie przedniej części tułowia jednak ćwiczeń wzmacniających Core jest znacznie więcej.
Dlaczego stabilizacja jest tak ważna dla ruchomości?
Ruchy naszego ciała zaczynają się od ustabilizowania centralnej części tułowia. Najpierw aktywują się mięśnie głębokie stabilizujące kręgosłup, a dopiero później mięśnie części ciała którą chcemy poruszyć. Stabilny tułów sprawia, że ruch kończyny jest możliwy, płynny i pełno zakresowy.
W przypadku zaburzenia stabilizacji centralnej dochodzi do kompensacji ruchów. Organizm próbuje wykonać ruch wg wzorca, jednak kiedy okazuje się to nie możliwe następuje kompensacja czyli wykorzystanie innych mięśni w celu wykonania zamierzonego ruchu. W tym momencie możemy mówić o powstaniu nowego wzorca ruchu (kompensacyjnego). Sytuacja tego typu prowadzi do utrwalenia nowego, złego wzorca ruchowego, pogłębienia dysbalansu mięśniowego i przeciążenia najbardziej wydolnej struktury.
Timing mięśniowy w stabilizacji centralnej
To kolejność aktywowania się poszczególnych mięśni w ruchu, dlatego w stabilizacji centralnej ćwiczenia wykonujemy powoli, szczególnie w pierwszych sesjach treningowych.
W prawidłowych warunkach mięśnie głębokie włączają się jako pierwsze, zapewniając fundament dla mięśni odpowiadających za wykonanie ruchu kończyną.
U osób, których timing jest zaburzony, mięśnie głębokie włączają się z opóźnieniem, co zaburza wzorzec ruchu i prowadzi do patologii tkanek. W zmienionej sekwencji ruchu pierwsze włączają się mięśnie powierzchowne odpowiadające za ruch, uprzedzając mięśnie głębokie. Ruch wówczas wykonywany jest bez stabilizacji centralnej.
Do zaburzeń stabilizacji centralnej może dojść w wyniku:
- urazu
- nierównowagi mięśniowej – dysbalans mięśniowy
- jednostronnych obciążeń (sportowcy)
- ograniczonej ruchomości stawowej
- przeciążeń zawodowych (statyczne pozycje)
- ciąży
- incydentów bólowych
- udaru, MS /SM
Objawy zaburzonej stabilności centralnej
- dolegliwości bólowe w lędźwiowym odcinku kręgosłupa
- dolegliwości w obrębie krzywizn kręgosłupa – pogłębiona lordoza lędźwiowa i kifoza piersiowa
- niewydolność mięśni brzucha – nawet przy szczupłej sylwetce brzuch może wystawać do przodu
- zaburzone wzorce ruchowe
- nierównowaga mięśniowa
- zmiany zwyrodnieniowe
Siła i mięśnie core mają większe znaczenie niż jedynie ładny wygląd naszego ciała. Jest to rusztowanie dla naszego kręgosłupa, który ma nam służyć całe życie. W naszej Klinice jest to jeden z elementów naszego holistycznego leczenia. Jeżeli widzimy, że jest to brakujący element u pacjenta, wprowadzamy serię ćwiczeń, dzięki którym terapia będzie miała lepszy i długotrwały efekt.